/HGO/logo.jpgHoud Groningen Overeind!
29 augustus 2018
/HGO/zienlaand.jpg
Dit was zien laand
Zaterdagavond was hij gebeld. Door een goede kennis. Of er een fotograaf mocht langskomen. Om te zien wat gaswinning met huizen deed. Hij had het prima gevonden. Iedereen die dit met eigen ogen wilde aanschouwen, was welkom.
Het was een Fransman. Die het Nederlands machtig was. Hij was hier in het kader van code Rood. Later hoorde hij dat de man verschillende zilveren camera's had gewonnen.
Code Rood. Hij was er niet op tegen. Of hij ervoor was wist hij eigenlijk niet. Ze deelden zelfde doelen, maar ook weer niet alle.
Hij kende die wereld niet.
Daarom had hij besloten te gaan kijken. Had zijn auto in de buurt geparkeerd. Hij liep langs politie te paard, passeerde talloze agenten die verveeld keken, op de spoorlijn. En in de bocht had hij zich door ongelukkig geparkeerde arrestantenbusjes met draaiende motoren moeten worstelen. Hij werd ingehaald door een man met leren jasje, spijkerbroek, gympen en een gekrulde telefoonsnoer in zijn nek. Hij wist wat dat was. Zijn kentekenplaat was ongetwijfeld inmiddels ergens geregistreerd.
Het was een vrolijke boel. Ze droegen witte pakken met rode cirkels. Groepjes jonge mensen zaten op de grond en spraken met elkaar. In verschillende talen. Kinderen speelden ertussen met balen stro. Af en toe werd er gespeecht, soms werden er liederen gezonden. Iedereen keek blij. Jonge mensen met scherpe idealen, nog niet doordrongen van de complexiteit van de realiteit. Hij vond het wel mooi.
Hij trof geëmotioneerde Groningers. Blij, met zoveel mensen, die het voor ze kwamen opnemen. Na zoveel jaren van eenzame strijd zonder erkenning.
Op de achtergrond stonden de grote grijze symbolen, het giftigste gif van de gaswinning. Verzameld in grote tanks.
's Avonds wat het misgegaan. Hij had het gezien op internet. De aanleiding was onduidelijk, maar de politie sloeg met wapenstok op mensen in. Het had geleken of ze pepperspray gebruikten.
En toen was er een man in beeld verschenen. Hij was zeker 70. Een Groninger. Zonder wit pak met cirkels. De man had tranen in zijn ogen van woede. Hij schold de vier politie-agenten die tegenover hem stonden uit. De man was niet bang. Vroeg de agenten waar ze dachten mee bezig te zijn. Dat ze zich dood moesten schamen, of hun huis misschien niet kapot was.
Het zag er naar uit dat de man persoonlijk de politie die was uitgerust met honden en wapenstok, te lijf wilde gaan.
Onder zachte dwang werd de oude man, door de jonge mensen in de witte pakken voorzichtig naar achteren geduwd. De jongen die verslag deed klopte de man troostend op de schouder.
Hij had het wel mooi gevonden. Echte emotie vanuit het uiterste puntje van de tenen.
Vanmorgen op weg naar zijn werk hoorde hij op de radio in het landelijk nieuws, dat de actie na schermutselingen was beëindigd.
De terugweg naar huis was hij even omgereden, om te zien of het waar was.
Het was niet waar. 
En hij vond het prima.
© 2023 Houd Groningen Overeind                                                                     HGO maakt gebruik van Sitemagic CMS