DEKENVLOEISTOF
Altijd leuk, dingen uitproberen en dit keer houden we het simpel en doen we het gewoon in de keuken.
Voor de eerste proef nemen we het kookboek van de zoutwinners. AkzoNobel, NedMag, Veendam, je weet wel, dat soort jongens.Je neemt een pannetje met zout, voegt daar lauw water aan toe en hoppa! het zout lost op in het lauwe water. Breng je nu het pannetje met pekelwater aan de kook, dan verdampt het water en blijft het zout achter. Mooi hè?
Voor het tweede proefje pakken we het kookboek van de NAM, die met 'productiewater' in haar maag zit. Met stoom halen ze olie uit de grond bij Schoonebeek en boven scheiden ze de olie en de rest die naar boven komt. Ze laten het wat afkoelen, de stoom condenseert en vervolgens pompen ze dat weer in de grond. Bij voorkeur ergens ver weg. Twente ofzo. Daar zijn lege gasvelden, onder een zoutlaag net als in Groningen, waar ze het (zonder gevaar natuurlijk!) kwijt kunnen.
En nou komt het. Je neemt weer een pannetje met zout en dit keer voeg je daar het gecondenseerde 'productiewater' of 'formatiewater' (lees: chemisch afval) aan toe en ..... er gebeurt niets! Het zout lost niet op! Mooi hè?
Tenminste, zo halen we het van het Internet. Informatie over de zoutwinning vind je terug in de Wiki, "Er worden buizen in de grond geboord, die uitkomen in de zoutlaag. Door deze kilometers lange buizen wordt lauw water gepompt. Het zout lost op in het lauwe water en het ontstane pekelwater wordt weer door de buizen naar boven gepompt en naar de fabriek gevoerd, waar het water in kookketels wordt verdampt."
Nou is Wiki natuurlijk Wiki, iedereen kan daar meeschrijven. Dat zout op die manier gewonnen wordt, geloven we graag, maar dat andere? Dat willen we toch eigenlijk wel bij een gerenommeerd instituut lezen, eentje waarvan iedereen weet, als zij het schrijven, dan is dat zo. In Nederland kom je dan bij het SodM terecht, het Staats-(let wel,onze overheid dus!)toezicht op de Mijnen. En zij schrijven, "reviews (onafhankelijke experts keken naar het rapport van de NAM) zijn in het voorjaar van 2016 ontvangen en wijzen uit dat de studies door NAM goed zijn uitgevoerd. Er is een groot aantal aanwijzingen dat de huidige injectie van het productiewater niet zal leiden tot oplossen van zout of aardbevingen."
Ergo, zout lost op in water. Zout lost niet op in productie/formatiewater. Dat wordt zoeken. Wat zit er dan in 'productiewater', dat het zout niet oplost? Of, wat voorkomt dat het zout oplost?
We denken dat ze naar de zoutwinnig gekeken hebben. Want tijdens het winnen ontstaat er een gat, een 'caverne', zeg maar een grot. En wat ze natuurlijk niet willen is dat het dak van die grot instort met alle nare gevolgen van dien. En dus gaat er wat mee naar beneden wat op het pekelwater blijft drijven. En dat is, let op, weer zo'n prachtig woord: DEKENVLOEISTOF! Geweldig toch? Productiewater, formatiewater, dekenvloeistof, zolang we maar niet hoeven uit te leggen wat het is.
Ze pompen dus een extraatje mee naar beneden en wel, dieselolie!
Dat is licht genoeg om op het pekelwater te blijven drijven en voorkomt dus dat het dak mee oplost. En gevaar voor de omgeving is er natuurlijk niet. Hoewel... Wat de NAM ook mee naar beneden pompt is een anti-corrosiemiddel, 'spul' om roest aan de installaties en leidingen te voorkomen. En dat komt natuurlijk ook weer mee naar boven. Om vervolgens weg te lekken uit een doorgeroeste leiding van Schoonebeek naar Twente.
En in 2016 meldde AkzoNobel een lekkage in een leiding waarmee het pekelwater omhoog gehaald wordt. Die lekkage zou plaatsgevonden hebben tussen 1987 en 1989!
Er lekte niet alleen 21000 liter pekelwater weg, nee, ook nog eens 11000 liter 'dekenvloeistof' ofwel, dieselolie. Gelukkig zit het erg diep, op 54 en 97 meter en kan er dus niks gebeuren. Wel hebben het SodM en de gemeente Enschede, AkzoNobel opdracht gegeven om met een plan te komen om de troep op te ruimen.
Wij zijn benieuwd....